Dijital Kraliçeler Blog Tur
Merhabalar tatlı takipçilerim yeni bir yorumla karşınızdayım.Bu yorum yazım diğer yazılarımdan farklı farkı nedir diye soracak olursanız tur kapsamında bir yorum olacak.Geçtiğimiz günler de içinde benim de bulunduğum bir Blog Tur grubu oluşturduk. Blog Tur grubumuzun diğer kraliçeleri kitap dostunun güncesi ve uyumsuz psikologun blogu aldığımız ilk tur kitabımız ise Destek Yayınlarından çıkmış Yeşim Demir'in kaleminden dökülen Kirli Beyaz kitabı kısaca yorumumu yazıp alıntılar ekleyip son olarak da yaptığımız videoyu paylaşıp yazımı sonlandıracağım ;)
Yazar: Yeşim Demir
Tür: Genel Roman
Yayıncı: Destek Yayınları Sayfa: 232
Bir kadın, iki adam...
Aşk çıkmazında intikam dolu aşksız bir çatışma...
Biri tutkulu diğeri tehlikeli ve dengesiz iki adamın aşkı arasında kalan genç bir kızın tanık olduğu skandallarla birlikte değişen hayatı...
Kendini çalıştığı medya sektörünün çalkantıları içinde bulan Aslı’nın eski dingin yaşamına geri dönmesi artık mümkün değildir. Türkiye'nin ünlü ve güçlü gazetecilerinden birinin ihtiras, seks ve yolsuzluklarla dolu skandalları genç ve güzel televizyoncu Aslı’nın taşıdığı yüklerden biri haline gelmiştir. “Güzel kız, iktidar oyununun karanlık planlarını görmezden gelemeyeceğine karar verir ve kendini aşk, ihtiras ve ihanetle örülü nefes kesici bir serüvenin içinde bulur.”
Kitabın konusu başlarda güzeldi Ela'nın hayat hikayesi insanı çok etkiliyor. Aslı blogunu kurup bu tarz konuları ele alıp farklı hayatlara değinseydi bence daha güzel olurdu. Yazarımız Elanın hikayesinden sonra Aslının hayatına geçiş yapıyor sadece Aslının değil bir çok insanın da hikayesini değiniyor kimisine az kimisine çok.Aslının çoğu zaman değişen düşünceleri vardı hiç sevemedim o düşünceleri :D Kitabın en çok sevdiğim tarafı ise mevcut sisteme yapılan küçük göndermelerdi Andımızın kaldırılması yada ayakkabı kutusu vs. söz aralarında geçmesi bile hoşuma gitti.Yazarımız biraz fazla açık yazılmıştı cinsellik konusunu. Ama cinsellik konusu kitaba çok hakim değildi öyle her sayfa da cinsel içerikli sözlere rastlamadım ara ara gelişen olaylar da küçük bir kaç yer verilmişti sadece. Son olarak yazarımızın kaleminin güçlü olduğuna inanıyorum sıkılmadan kısa sürede bitirdim umarım yazarımızın başka kitapları da çıkar dört gözle bekleyeceğim ;) Yorumum kısaca bu kadar daha detaylı bir yorum olsun diyorsanız buyrun kitap dostunun güncesinde detaylı anlatımı mevcut. Ben karakterlerin analizini de isterim derseniz o da var :D onun için de sizi uyumsuz psikologun bloguna davet ediyorum. Başka turlar da görüşmek üzere şimdi sıra alıntılar da <3
''Acıtmıyor bir yerden sonra…Bir yanım hep yarım…Masum olmayan derin sırlarımız var bizim…Aşık olunca bir ömürle bir dakika arasında fark yoktur…Beni özgür bırak bu gece… Ya şarkı söyleyeceğim, ya öleceğiz birlikte…Bana kimse hayallerimi sormadı… Zaten anlatmaya da hevesli değildim.Ağlamak, bağırmak, kırıp dökmek bir yalanı gerçek yapmaya yarar mıydı?Kendimi acıyla ayık tutmaya çalışıyordum…Seni bende bulmak, beni sende kaybetmek mümkün mü sevgilim…Bazen hayaller de birkaç beden büyük gelir insana…Şu kısacık hayata koskoca bir aşk sığar mı?Benden gitme… Beni al benden. Bu bedenden ayır ne olur…Ölümler hep başkaları içinmiş gibi gelirdi bana…Paylaşılamayan her yük, ezici bir ağırlığa dönüşür zamanla…Kendime yabancı, duygularıma seyirci kalmıştım…Vücudumun her zerresinden içimi görmek ister gibiydi…Küçük heyecanların büyük hazları vardır…Yüzleşebilirsek, değiştirebiliriz de…Dürüstlük büyük rahatlıktı…Mum gibi içine eridiğin oldu mu hiç?Kendimi acıyla ayık tutmaya çalışıyordum…Acının hissizlik yarattığı noktadayım şimdi…Kederli bir yalnızlığa itilmiştim…Belki de artık bütün gölge yanlarımızla ortaya çıkıp yeniden tanışmanın zamanıydı…Bir eskiye gidiyor, bir bugüne geliyor, arada da acabalarımla boğuşuyordum…Yaşamadığım için adı AŞK oldu zaten…İki yangın yerinin birbirine bu kadar yakınken ortalığın kül olmaması ne büyük haksızlık olurdu…Bende yarattığı duygusal değişimler o kadar hızlı ki buna yetişmem de alışmam da mümkün değil…Çaresizliğimi kucağıma alıp oturmaya devam ettikçe kendimi diri diri öldürmeye başlayacaktım…Başka bir gezegendeydim artık. Zamansız, mekânsız, yerçekimsiz…Sonsuz aşkların sonsuz bir ömür armağan edeceğini sanırdım hep…Azalarak ölmeye başlamanın bir zararı olmayacaktı… Zaten doğduğumuz günden beri eksilerek sürmüyor mu hayat?Bilinmezlik kötü değil… Sorun bilmezden gelmekti…Bazıları oynadığının farkında değildir. Sadece oynar, nedensizce…İşte o an uçurumun kenarında oturup koca bir hayatı izlediğimi düşündüm… Benim yönetmenim başarısızmış ama öyküm bir şaheser…Yaşamın kıyısına dayanmıştı kaderleri…Umutsuzlukların içinden umut filizlenir mi bazen?İçimdeki karanlığı yenebilmemin tek yolu, dışarıdaki aydınlığa odaklanabilmekti…
Başkalarının yazdığı kaderime boyun mu eğmeliydim?Acımdan, utancımdan ve çaresizliğimden ölüyordum…Bazen sevdiklerimizi kendi ellerimizle uğurlarız hayatımızdan…Dayanamıyordum aylar süren yarınsız beklemelere…Adını koyamadığım, tanımadığım ama tanıdıktan sonra da cayamadığım garip bir duyguydu aşk…Konuşmak çok ağırdır bazen. Kelimeler tonlarca yük olur biner zihnin üzerine ve alabildiğine ezer durur düşünceleri…Duygusuzluğun, zalimliğin ve acımasızlığın sonradan öğrenilen bir şey olduğunu deneyimliyordum…Benden daha derin olan acılarında teselli buluyordum…Çektiği acıyı gizleyebilmek için öfkesinin ardına sığınıyordu…Beni sende bulmak, seni bende kaybetmek!Günahı izlemek mi o günahı yaşamak mı daha zor?Ateşin üzerine körükle gitmek zalimlik sayılmaz mı?Başkalarının yaşamımızı kontrol etmesine ne kadar müsaade edebiliriz ki?İçime ağlasam ya biraz da…İyi bir öykü yazmak için, iyi bir bedel ödemen de gerekiyormuş meğer…Hayatı okumak için yazmak gerek!''
(KİTAP TANITIM VİDEOMUZ)
Takipteyim
YanıtlaSilTakipteyim
YanıtlaSil