29 Ocak 2016 Cuma

DÜŞ BATIMI / HANİFE MERT






           

              Onca çabanın karşılığı yorgunluktur sadece…






Merhabalar değerli takipçilerim yine dopdolu yepyeni bir yorum ile karşınızdayım. Bu yazım da Hanife hanımın ''DÜŞ BATIMI'' adlı kitabına yer vereceğim . Umarım blogum da geçireceğiniz sürede sıkılmadan yazılarımı okur keyifli bir şekilde çıkış yaparsınız ;) O zaman önce kitabın tanıtım bültenine oradan da yorumuma geçelim <3








Yazar: Hanife Mert
   Tür: Roman
                                                     Yayıncı: Gece Kitaplığı                                                          Sayfa: 312


Kaçsam diye düşündü! Çok uzaklara. Kimsenin tanımadığı bilmediği bulamayacağı uzak diyarlara gidip kaybolsam… Her şeyi geride bırakıp kendime yeni bir hayat kursam diye geçirdi içinden… İnsan bazen kaçmak ister. Kendinden kaçmak… Hatta kendinden kaçıp, gölgesinde gizlenmek ister… Yaşadıkları ona öyle ağır gelir ki, üzerine yüklenen yükün altında ezilir… Ne kadar uzağa kaçmak istese de, insanın kaçacağı yer de, gizleneceği yer de kendisi değil mi? Öyleyse kaçmak niye? Nereye giderse gitsin, ne kadar uzağa giderse gitsin, yanında götürür her şeyini... Sırt çantası gibi koskoca bir yaşanmışlığın yükünü taşır üzerinde. Uzağa gittikçe hafifliyor gibi zannetse de insan, bu bir yanılsamadır aslında. Yeni yerler, yeni yüzler, yeni yaşanmışlıklar soğuk bir damga gibi yapışan geçmişine dokunamazlar. Küçük bir gölgedir o an yaptıkları. Gölge bir süre kapatır üstünü. Fakat, gölge kaybolduğunda gerçeğin ağırlığı tüm çıplaklığıyla çöküverir omuzlarına. Onca çabanın karşılığı yorgunluktur sadece…







Kitaptan bahsedecek olursam ; Köy kesiminde parçalanmış bir ailenin dramını anlatıyor kitabımız. En çok kadınların zarar gördüğü her yerde olduğu gibi kırsal kesimde de kadınların çektiği acılar yaşadığı zorluklar boşanmanın zorlukları parçalanan aileler de yine en çok acının kadına yüklenişini tek tek döküyor satırlara yazarımız.Zeynep ve Elif ne acılar çektiler ne kadar karanlık geçti günleri bir bilseniz okurken insan hüzünleniyor.Yıkık dökük hayatlarına eklenen bir bir batan düşleri... Yazarımız kitapta gayet açık akıcı bir dil kullanmış sanki karakterlerle aynı mahallede yaşıyor komşuluk yapıyorsunuz gibi geliyor insana. Otobiyografik bir roman aslında yazarımızın hayatından kesitler de var. Okurken yormayan bir dili var kitabın. Kurgusu güzeldi kitabın yer yer hüzünleniyor yer yer kızıyorsunuz karakterlere hayır öyle yapma dediğiniz bile oluyor. Yazarımızın özellikle KADIN konusu üzerinde durması kadına yüklenen acıların çokluğunu çekilen eziyetleri aile kavramını çok güzel anlatmış ben beğendim gayet güzel bir kitaptı yazarımızın emeğine sağlık umarım nice kitaplarını da okumak nasip olur ;)














Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sayfa Başına Dön